Interview – Kor en Inge Molenmaker wonen sinds 2017 in een gemeentelijk monument: het voormalige laboratorium voor landbouwscheikunde in Wageningen. Het gebouw is in 2007 helemaal gestript en geïsoleerd. Het werd opgedeeld in vier appartementen, waar Kor en Inge er één van kochten. Deze hebben zij nog verder verduurzaamd.
Het project duurde tien maanden, maar bewijst dat het mogelijk is om een monument aardgasvrij te maken. Kor en Inge zijn met name enthousiast over de combinatie van de vloerverwarming met de warmtepomp: “We hoeven er niets aan te doen, het is geluidloos en het comfort is groot. Het is altijd lekker warm: als ik weg ga en terug kom, in de winter en de zomer.”
In december 2017 werd de bodembron voor de warmtepomp geboord en zijn de leidingen voor de vloerverwarming in het beton gevreesd. “De leidingen liggen op 10 centimeter afstand van elkaar, zodat het huis snel en gelijkmatig opwarmt.” Met de zonnepanelen op het dak, werd de verbouwing afgerond.
Toekomstdromen
Waarom zij al deze moeite hebben genomen? “In ons oude huis betaalden wij ons scheel aan gas. Toen wij dit appartement kochten, konden we er eindelijk vanaf. De energierekening daalde van 250 euro naar 90 euro per maand. Met de lening die wij van de gemeente kregen, hebben wij de warmtepomp binnen 10 jaar afbetaald en wonen we straks bij wijze van spreken gratis.”
Het geld dat zij overhouden, steken ze graag in andere duurzame maatregelen. Zo wordt de helft van de benodigde stroom opgewekt door de zonnepanelen op het dak. “Door de hoek van het dak was het een uitdaging om de zonnepanelen te plaatsen. In de toekomst willen we graag het hele dak volleggen. De overcapaciteit hopen we tegen die tijd op te kunnen slaan.”
Een lange en ingewikkelde weg
In 2017 konden Inge en Kor niemand vinden die hen kon helpen. Veel partijen zeiden dat ze te vroeg waren en dat de warmtepomp nog niet ver genoeg ontwikkeld zou zijn. “Uiteindelijk heeft een firma de warmtepomp alsnog geplaatst, en werkt het erg goed. We moesten stevig in onze schoenen staan om ons idee voor elkaar te krijgen.” Als Inge terugkijkt, dan was het een lange en ingewikkelde weg. Als tip geeft zij aan anderen mee: “Verdiep je in de mogelijkheden en maak een lijstje met jouw randvoorwaarden en jouw utopie. Daartussen ligt hetgeen wat je in eerste instantie krijgt. Om vervolgens jouw utopie te bereiken moet je geduld hebben, maar het is het absoluut waard.”
