Skip to main content

Bouw en isolatie – Vrijstaande woning – 1928, ’t Loo

De verticale wanden van het huis zijn geïsoleerd met gerecycled EPS en PIR-schuim tot een Rc-waarde van ongeveer 9,5. Aan de noordzijde is de isolatielaag 5cm dikker, met een Rc-waarde van bijna 12. De wanden van de aanbouw en van de dakkapellen bestaan eigenlijk alleen maar uit isolatiemateriaal (ook weer 10cm PIR en 20cm EPS) met een binnen- en een onderhoudsvrije buitenafwerking, wat een Rc-waarde van ca. 9,5 geeft. Om de (onverhelpbare) koudebrug van de oude muren met de fundering een beetje te compenseren, hebben we een 85cm hoge houten lambrisering in de woonkamer aangebracht die gevuld is met 5cm EPS, wat weer netjes aansluit met de randisolatie rondom de betonvloer. De binnenwanden van de aanbouw staan op de geïsoleerde betonvloer. De buitenwanden hebben een eigen fundering, volledig losgekoppeld van de binnenmuren (en uiteraard geïsoleerd) en dus geheel koudebrugvrij. Ook hout wordt hier als koudebrug beschouwd; nergens in de isolatieschil is een houten verbinding te vinden van binnen naar buiten.
De gehele vloer op de begane is geïsoleerd met 25cm EPS60-SE. Inclusief de 10cm dikke betonlaag, die volledig geïsoleerd van de omliggende muren/wanden is gelegd, is de Rc-waarde van de vloer ca. 6,7.
Het dak van de uitbouw is (door het afschot) gemiddeld 50cm dik, bestaande uit 16cm PIR-schuim en de rest weer EPS60-SE, afgedekt met watervaste OSB-platen en een milieuvriendelijke EPDM-toplaag. Het totale dakpakket heeft een Rc-waarde van ongeveer 15. De dak-isolatiedikte van de dakkapellen is iets minder, maar door dezelfde opbouw heeft het nog altijd een Rc-waarde van ca. 14.
Onder het pannendak zit een isolatielaag van 16cm PIR-schuim en 24cm EPS60-SE, wat een Rc-waarde geeft van 13,3.

Ervaringen

De keuze van het isolatiemateriaal is primair geweest vanwege de vocht- en schimmelbestendigheid, waardoor we zonder allerlei moeilijke en kostbare maatregelen onze eigenzinnige constructieontwerp konden realiseren. Daarnaast hebben we gekeken hoe we toch een beetje milieubewust konden isoleren zonder dat de kosten de pan uit rezen en hebben daarom voor gerecycled piepschuim (EPS) gekozen. Omdat EPS een niet zo heel hoge isolatiewaarde heeft, hebben we gekozen voor PIR-schuim als basislaag van de isolatieschil. Dit is het best isolerende materiaal dat, net als EPS, vrijwel ongevoelig is voor vocht en schimmel (resolschuim isoleert nog beter, maar is erg duur en vochtgevoelig). Helaas is PIR niet duurzaam, maar dat verwachten we ruimschoots te compenseren door de enorme energiebesparingen die we met het hele ontwerp moeten gaan bereiken. Daarnaast hebben we voor B-keuze materiaal gekozen; dat is materiaal dat niet goedgekeurd is voor reguliere verkoop (door productiefoutjes in de plaat) en daardoor meestal weggegooid wordt.
Met de zomerhitte en de enorme sneeuwval van afgelopen paar jaar (er heeft letterlijk 30cm sneeuw dagenlang op het platte dak gelegen) is de hele isolatieschil al enorm op de proef gesteld. Het huis was in deze winters, waarbij we temperaturen hebben gemeten van -11°C en lager, goed op temperatuur te houden met het houtkacheltje (2 á 3 uur per dag stoken was op de koudste dagen voldoende). Ook de bovenverdieping kwam goed op temperatuur door de speciale roosters die langs de rookgasafvoer zijn geplaatst.
Tijdens de afgelopen hitteperiodes bleef het huis aangenaam koeler dan de buitenwereld. Dit houdt in dat het hele isolatiesysteem uitstekend werkt. Daar zijn we wel trots op.