Interview – “Toen de kinderen klein waren hadden we niet veel geld. Maar met een beetje creativiteit kom je een heel eind!” Met dit motto maakten Marjo en Hans Molengraaf uit Gorinchem hun jaren ’30-woning door de jaren heen steeds een beetje duurzamer. Die ervaring delen ze graag via de Duurzame Huizen Route. “Wie weet brengen we daardoor iemand op een idee.”
Sinds 1983 woont het echtpaar in de woning. De voordehand liggende verbeteringen zoals dubbel glas en dakisolatie namen zij tijdens het opknappen al mee. Het echte verduurzamen begon zo’n twaalf jaar geleden. “Toen legden we met een subsidie van de gemeente onze eerste vier zonnepanelen”, vertelt Hans. “We hadden toen nog zo’n ouderwetse draaimeter. Het is een grappig gezicht als die de verkeerde kant op gaat!”
Daarnaast gingen zij aan de slag met de uitbouw, met daarin de keuken en de badkamer. Vanaf de buitenkant werd deze helemaal ingepakt met isolatie, er kwam een nieuw dak en in de keuken en beide ruimtes plaatsten zij een infraroodpaneel. “Vroeger stookten we ons helemaal scheel”, aldus Marjo. “Nu is het er in de zomer én in de winter veel aangenamer.”
Oud huis
Niet alles ging zonder slag of stoot, vertelt Hans: “Onze muren zaten vol scheuren. Die moesten we laten repareren en dat was prijzig. We hebben er geen spijt van, maar het was wel even slikken.” Daarnaast hebben zij geaarzeld over de spouwmuurisolatie, maar dit is juist wel goed gegaan. “We hebben een oud huis en waren bang voor vochtproblemen. Daarom hebben we iemand laten komen om dit te laten controleren. Hij heeft gaten geboord en zei dat onze spouw heel geschikt is. Toen durfden we het aan.”
“We zijn altijd wel bezig met het verkleinen van onze footprint en met de vraag of het ook groener kan”, vertelt Marjo. “Bovendien krijg je er meer comfort voor terug! Het is veel comfortabeler in huis. Daarnaast scheelt het in de portemonnee. Wij betalen niets voor elektra en stoken we veel minder dan een gemiddeld twee-onder-een-kaphuis.”
Het voelt beter
De trots van Marjo is hun regenwateropvang in de tuin. Het regenwater wordt opgevangen door een tank van 2000 liter, en gaat vervolgens met een hydrofoorpomp richting de toiletten en de buitenkraantjes. “Wateropvang is geen verdienmodel”, zegt Hans nuchter. “We hebben de installatie zelf aangelegd, dat scheelt. Maar drinkwater is gewoon goedkoop. Je verdient er niet op, maar het voelt beter.” Marjo: “Ik heb het altijd zo zonde gevonden om water dat met veel moeite is schoongemaakt door de WC te spoelen!”
Terug naar ervaringsverhalen >>
Naar de woning van Fam. Molengraaf >>
Meer Zuid Hollandse voorbeelden >>
