Ons belangrijkste doel is om de woning in de oude stijl te laten. Die zonnepanelen en boilers komen er bij ons niet op. We houden trouwens sowieso niet van ingewikkelde high-tech snufjes en allerlei dure toepassingen waar we niks van snappen. Maar we willen ons ook niet scheel betalen aan verwarming, of bibberend op de bank zitten. We hebben het dus simpel gehouden: heel veel isolatie. Bijvoorbeeld door de oorspronkelijke lambrisering voorzichtig te demonteren en deze na isolatie weer netjes terug te zetten. De oude roedenverdeling in de kozijnen kwam ook weer terug, nadat de ramen voorzien waren van HR++ isolatieglas. De houten vloer moest er helaas wel aan geloven, hiervoor in de plaats kwam schuimbeton en een dekvloer met vloerverwarming, aangestuurd door een nieuwe HR-ketel. De voormalige schuurdeuren zijn vervangen door grote HR++ ramen. Daar hangen we ’s winters een ouderwets dik gordijn voor. In de woonkamer niet, daar bood de dikke nieuwe voorzetwand ons de gelegenheid om de oude luiken die we op zolder tegenkwamen weer terug te plaatsen als ouderwetse blinden. Op de schuur lagen asbestplaten. Deze hebben we vervangen door hergebruikte dakpannen die kloppen met de bouwperiode van de boerderij. De kap zelf hebben we voorzien van een dubbele laag isolatie, zodat we qua Rc kunnen wedijveren met nieuwbouwwoningen. En toch hebben we de oude bintconstructie vrijwel geheel in zicht gehouden. Kortom: oude huizen zijn met een beetje creativiteit prima te verduurzamen; het energielabel van ons huis ging van G naar A voor een fractie van de kosten en belasting van het milieu bij nieuwbouw.